Medjugorie - dlaczego mnie inspiruje? 

  Chrze?cijanin troch? jak Dawid i troch? jak hobbit - taki zwyczajny nadzwyczajny

                              

Mediogorie zadziwia mnie przede wszystkim prostot? i to nie tyle prostot? miejsca, bo przecie? tak jak ka?de miejsce

pielgrzymkowe, gdzie przyje?d?a ogromna ilo?? ludzi widzimy ruch, sklepy, przemys? "pielgrzymkowy" itp...

Zadziwia wi?c mnie nie to, ale prostota przes?a? Matki Bo?ej i prostota ukazywanej i prze?ywanej tutaj wiary.

W zasadzie mamy tu wiar? najprostsz? z mo?liwych, nie przeintelektualizowan? mentalno?ci? cz?owieka wspó?czesnego

a raczej prosta, zwyczajn?, pogodn?, ufn?, ciep??, rozmodlon?, piekn?, rozmi?owan? do Boga i ludzi.

W Medjugorie cz?owiek dostaje ?aski, by móc pój?? pod pr?d, by zapragn?? ?wi?to?ci,

bo ka?dy ma t?skni? za ?wi?to?ci?, t?skni? za Bogiem – mówi? pielgrzymi. 

Matka Bo?a mówi do wszystkich: dzieci, przebud?cie si?, we?cie do r?ki pi?? kamieni,

które wzi?? Dawid na Goliata: modlitw?, Eucharysti?, Pismo ?wi?te, post i spowied?.


Czyli jak Dawid, albo mówi?c jezykiem dzisiejszym to mo?e jak Hobbici - czyli tacy zwyczajni nadzwyczajni...


Or?dzie Matki Bo?ej z Medziugorja